Netflix, videoland en andere streamingsdiensten, we worden er mee doodgegooid. Soms lijkt het net of gewoon tv kijken niet meer bestaat. Ik schreef al eens een review over een bijzonder serie: Waar heb ik drie seizoenen lang naar zitten kijken? Die we overigens nog niet uit hebben maar inmiddels zijn we wel gestopt met kijken. Onze aandacht werd te veel afgeleid.

Je kent ze vast wel, van die heerlijke dooddoeners terwijl je net bevallen bent. De hormonen gieren nog door je lichaam en dan komt het bezoek met van die afgezaagde opmerkingen waar je totaal niets aan hebt! Ik maakte een lijstje met dooddoeners die je gewoon niet tegen een vrouw moet zeggen als ze net bevallen is.

‘Te veel mensen geven hun geld uit aan dingen die ze helemaal niet willen, alleen om indruk te maken op mensen die ze helemaal niet leuk vinden’ Will Rogers

Ben je echt moe? Of is het meer een gebrek aan energie? Want wij, als millenniums, hebben ook een druk leven. We hebben een (groot) huis, kinderen, een leuke baan, veel vriendinnen en willen er ook nog leuk uitzien in de sportschool. Het valt niet mee, het lijkt er tegenwoordig op dat je mee doet aan een wedstrijd waarvan niemand echt de regels weet. Het lijkt alsof je afgerekend wordt op je uiterlijk, op die ene vetribbel die een jaar na de bevalling er nog zit, of op het feit dat jouw kinderen toch altijd 5 minuten te laat op school zijn. Laat staan dat ze geen gelijke sokken aan hebben of met een broodtrommel met korstjes op school komen. Oeps dat was de broodtrommel van gister. Alles lijkt een strijd en wat zijn we goed in het vergelijken van elkaar. Maar soms is het genoeg, klaar, over. Je energielevel is beneden niveau om nog maar te zwijgen over je libido.

Ouder worden:  Als de kaarsen voor je verjaardagstaart meer kosten dan de taart zelf.

Want oh oh oh wat voel je je een slechte moeder als je alleen al eens denkt aan tijd voor jezelf. Jij wilde toch zelf kinderen? Ja dat klopt, maar dat betekent niet dat ik helemaal niet meer voor mezelf wil of kan doen. Mijn vriendin en ik hebben het jaren geleden al geïntroduceerd: Een weekendje weg als mama’s onder elkaar. Maar juist dat weekend even geen mama zijn. Of ik me hierdoor een slechte moeder voel? Nou helemaal niet, ik ben juist een leukere mama als ik weer terug ben van een weekendje weg met mijn vriendin.

Wauw ik mag inmiddels zeggen dat ik een half jaar aan het bloggen ben en wat vind ik het leuk. Schreef ik in Februari nog een update over de start van mijn bloggers carrière ben ik inmiddels een half jaar onderweg.  Natuurlijk staat het nog steeds in de kinderschoenen, maar wat gaat het als een speer. Ieder blog leer ik weer iets bij en mijn netwerk groeit al aardig, erg leuk.

Over het algemeen ben ik blij dat ik in Nederland woon waar we alle seizoenen kennen. Elk seizoen brengt weer iets leuks met zich mee vind ik. De mooie zomeravonden en de vakantie die vaak daarmee gepaard gaan zijn prettig, na te veel zon op mijn huid ben ik altijd blij dat de dagen korter worden en we in huis weer de kachel en de kaarsjes aan kunnen doen in de herst. De donkere kleurtjes weer uit de kast halen en zoals afgelopen winter een aantal dagen/weken een dik pak sneeuw vind ik heerlijk. Zelf zijn wij fanatiek wintersporter en worden we heel erg vrolijk van die grote witte bergen in Oostenrijk. Toch heeft de lente iets bijzonders.

Mijn moederlijf!

Tijd voor weer een eerlijke en kwetsbare blog. In het kader van ik wil laten zien dat niet alles perfect is, moet ik even iets van mijn hart, want oh jongens, ik heb zoveel talenten en vooral onbekende talenten. Maar ik heb ook zoveel klungeldingen. Ik ben gewoon soms heel onhandig..

Ik vind een mama zijn heerlijk en ik hou van ze, maar ik geef eerlijk toe dat er iets is wat ik heel erg mis sinds ik moeder ben. Dan heb ik het niet over uitslapen, alleen naar de wc gaan, lege wasmanden of gewoon even niets doen! Dat hoort gewoon bij een Loedermoeder  zijn.

Gastblog coach Anne-Maartje: