Over dat opvoeden soms maar best ingewikkeld is.
Ik denk dat ik prima pas bij het selecte groepje van de loedermoeders. Als je bij ons het Netflix account opent zie je als eerste het account: Kids. Dat zegt genoeg denk ik. Het is zelfs soms zo erg dat wanneer de monsters al op bed liggen, wij na een half uur pas ontdekken dat we nog steeds Pieter Konijn kijken met ons twee.
En dan de Ipad, wat een uitvinding is dat. Heeft Steve Jobs hiervoor een nobelprijs gewonnen? Uren kunnen ze kijken naar filmpjes die continue van hetzelfde zijn. Let maar eens op; heel bijzonder; ze kunnen niet klokkijken maar precies vlak voor etenstijd worden ze vervelend. Mama wil eten koken en moet de baby voeden. Papa is nog op het werk en precies dan is het bingo. Omdat ik in de keuken ben en geen toezicht heb op de monsters in de kamer (zie je wel dat we een open keuken moet maken schat), is het daar in no time een achtergebleven oorlogsgebied. Dan is de Ipad een uitvinding! Probeer maar eens, werkt echt.
Daarbij is het pedagogische verantwoord voor de Engelse ontwikkeling van de monsters. Green, Blue, Red. Mevrouw de peuter kent het al allemaal. Daarmee ligt het niveau Engels gemiddeld nu al hoger dan bij haar ouders. Fijn, een goede basis om mee te starten straks in het onderwijs. Ik ben trots op je! Niets niet loedermoeder, maar gewoon een stukje opvoedwerk.
Snoeppot
Nog zo’n fijne uitvinding; de snoeppot! Ik raad iedere loedermoeder aan er één aan te schaffen. Mama mogen we een snoepje? Ja zeker lieverds, ruimen jullie eerst de rommel even op? Moet je opletten, normaal gesproken zijn ze een half uur bezig nu zo’n drie en halve minuut. Tadaa, ze kunnen het wel. De snoeppot is echt mijn vriend. Opruimen met kinderen is nooit meer moeilijk en er is geen dreiging meer nodig. En ja ik geef mijn kinderen ook heus wel fruit en groente en vlees. Echt. Maar een snoepje op z’n tijd moet kunnen. Onze peuter mevrouw is trouwens zo goed in opruimen dat wij vaak de eerste veertien dagen ook de afstandsbediening kwijt zijn.
Loedermoeder in de dop
Ik las trouwens een leuke blog over loedermoeders.
Hier beschreven zij de loedermoeder als volgt (en dat doet me deugd):
“De loedermoeder heeft niet 6 weken na de bevalling alweer een strakke, gebruinde buik zonder stretch marks. Haar kinderen lopen er ook niet altijd bij om door een ringetje te halen. Sterker nog: soms dragen ze twee verschillende sokken, hebben ze ongekamd haar of dragen ze een te kleine trui”
Hier dragen ze ook altijd twee verschillende sokken, wat doet de wasmachine toch met sokken?? Herkennen meerdere mama’s dat? Het artikel schrijft trouwens dat de kinderen ongekamde haren hebben, hier heeft mama dat vaak ook nog… Tot een uur of twaalf.
Wat ik me trouwens wel afvraag: Hoeveel weken na de bevalling heeft een (loeder) moeder wel weer een strakke buik??? Tot hoelang is een moederlijf verantwoord?
(dit vraag ik niet voor mezelf maar voor een vriendin.....)
Mocht jij jezelf herkennen in dit blog lees dan ook mijn acties als momzilla even. De opvoedpolitie is er niets bij.
Hebben jullie ook wel eens loedermoederacties?
Liefs Lisanne
Reactie plaatsen
Reacties