Knutselmoeder

Ik ben dus niet echt een knutselmoeder, ik heb trouwens veel respect voor alle vaders en moeder die hele mooie creaties kunnen maken met hun kinderen. Eigenlijk ben ik jaloers. Ik ben zo’n moeder waarbij de kinderen vragen: Mama wat heb jij gemaakt? Om te constateren met het schaamrood op mijn wangen dat ik dat eigenlijk zelf ook niet weet.

Onder het mom van het is pedagogisch verantwoord om je eigen creatieve ontwikkeling en fantasie te laten gaan; knutselen wij er soms maar wat op los. Ik heb ook een hekel aan surprises maken.. kun je die niet gewoon online bestellen? Het lukt me gewoon niet om te knutselen. Vaak heb ik in mijn hoofd leuke ideeën, maar de werkelijkheid is toch echt anders.

Kleuren met een peuter
Kleuren met mijn peuter mevrouw .. ook zo’n dingetje. Zij heeft een kleurboek met allemaal mooie boerderij dieren. We kiezen er eentje uit met een paard. Willen we net beginnen, zie ik haar een blauw potlood kiezen. Oh nee, nee lieverd, een paard hoort niet blauw. Gebruik maar bruin of zwart. Maar een monster van drie vertellen wat ze moet doen, is niet te doen. Als zij wil dat het paard blauw moet dan wordt het paard blauw. Voordat ik begin met hyperventileren besluit ik te kiezen voor een eigen tekening. Jij maakt een mooi blauw paard en mama gaat deze boerderij met kipjes kleuren. Wanneer ik net de lucht blauw, de zon geel en het gras groen heb gemaakt, besluit de peuter mevrouw  (die inmiddels klaar is met het inkrassen van haar blauwe paard) om mama te helpen bij haar mooie boerderij tekening. En daar gaat ze.. met groen over de kippen... Lieverd heb jij wel eens groene kippen gezien? Die bestaan toch niet? Maak ze dan ook niet groen! We besluiten om te stoppen met kleuren voordat  mama moet huilen.

Misschien vind je dit ook leuk: Dit zijn de meest irritante kinderseries!

Kleien dan?
We kunnen wel gaan kleien stelt mijn kleuter meneer voor.
Leuk, van die potjes met allemaal felle kleuren. Jullie mogen 1 kleur kiezen. Als je zelf bedachte fantasierijke creatie klaar is, stop je de klei terug in het net te kleine potje (ja ik krijg het er nooit goed terug in). Daarna kies je een andere kleur.
Tot zo ver gaat het goed, maar dan het probleem van alle moeders: je moet soms echt een keer plassen.

Ik laat mijn twee monsters nog geen drie minuten alleen met de klei en het grootste rampenscenario volstaat: één bonk bruine klei…. Wat ging er mis bij de uitleg je kiest één kleur en als je klaar bent stop je het terug in het net iets te kleine potje. Ik kan wel huilen. Wat heb je nou aan één bonk bruine klei? Om mezelf te behoeden voor een paniek aanval zoek in naar een tubberware bak om de homp bruine klei in te doen (aan die kleine potjes heb je nu sowieso niets meer). Zo vindt mama het kleien niet meer leuk.

Ik vind knutselen gewoon niet zo leuk, en een rommel dat het altijd geeft. Vaak zijn onze activiteiten stickers plakken of wc rolletjes knippen en beplakken. We doen alleen het hoog nodige. Soms wordt er geverfd met waterverf, maar zodra ik het op de grond zie zitten en de baby het in z'n haar heeft dan stop ik er weer mee. Ik schreef trouwens wel een DIY blog over het maken van slijm. 

Nee, ik ben eigenlijk niet zo’n knutselmoeder.

Ik ga liever met de monsters naar buiten, naar het bos, een heel groot bos. bijvoorbeeld naar het: Uitje in Drenthe: Roekpad, Echten

Lees hier mijn ervaring met het knutselen van shaun het sheep en ontdek hoe ik zelf het maken van een schaap nog kan laten mislukken.

En jij? Heb jij wel knutseltalenten?

Liefs Lisanne