Wat ontzettend leuk dat ik een artikel mag schrijven op jouw website Lisanne, dank daarvoor. Hallo lieve lezers van gezinmetvijf Mijn naam is Anne, ik ben 30 jaar oud, getrouwd met Ewoud en de trots mama van Ninthe (17 mnd.). Sinds 4 jaar houd ik mij bezig met Slow Living en sinds Ninthe probeer ik dit stukje verder te trekken naar Slow Parenting. Wat dit precies inhoudt, waarom ik mij hierin ben gaan verdiepen en hoe je heel gemakkelijk zelf kunt vertragen, lees je in dit artikel.
Wat is Slow Parenting?
Slow Parenting is ontstaan als zijbeweging van de Slow Living Beweging. Deze beweging ontstond in 1986 onder de naam Slow Food. Deze beweging zette zich in om met meer aandacht te tafelen onder genot van goed gezelschap. Vertragen in plaats van snel je hapje wegschrokken. Deze beweging werd al gauw op andere gebieden geïntegreerd en zo ontstond ook de Slow Parenting Movement. In Nederland is dit nog niet heel erg bekend, maar toch zie je her en der meer ouders die bewust kiezen voor ouderschap met minder ‘moetjes’, meer tijd voor elkaar en meer in overeenstemming met de natuur.
Een versnelling lager
De snelheid van tegenwoordig ligt hoog. Dingen moeten snel bereikt zijn en successen worden flink gedeeld op social media. Niet alleen in de zakelijke wereld gebeurt dit, maar ook in het ouderschap, op school en zelfs bij oudere kinderen zie je dit meer en meer naar voren komen. Ik heb mij vier jaar geleden ook constant bezig gehouden met werken en doorgaan, totdat er een moment kwam dat ik niet meer kon. Een burn-out was het resultaat. Sinds die tijd besteed ik meer aandacht aan rust nemen en meer in het moment leven.
Toen ik moeder werd van Ninthe wist ik dat ik samen met mijn man niet aan deze ratrace mee wilde doen. Ik wist alleen niet zo goed hoe. Want hoe onttrek je je aan sociale media met campagnes om ‘beter speelgoed’, ‘snellere recepten’ en ‘dé manier om je kind snel in slaap te krijgen’. Ik merkte dat ik hier ook gevoelig voor ben en je hersenen sturen toch liever aan op gedrag wat bij anderen past, zodat je niet buiten de boot valt. Om meer te weten te komen over Slow Parenting, meer in het moment zijn als moeder en dit ook allemaal in de praktijk te brengen, begon ik mijn blog mamainhetmoment.nl. Niet alleen om mezelf te stimuleren te vertragen in het ouderschap, maar ook om anderen wellicht te inspireren.
Meer lezen over opvoeden vanuit verbinding met je kind? Koop onderstaand boek via mijn affiliatielink:
Waar staat Slow Parenting voor?
Slow staat niet voor langzaam. Het staat voor vertragen en de tijd nemen. Je gaat geen spelletje als tikkertje in slow motion doen. Dat ziet er niet alleen vreemd uit, het spelplezier daalt naar nul.
Wat je wel doet is het tikspel met volle aandacht spelen, zónder je telefoon in de aanslag. Het betekent erbij zijn en single focus hebben. Dus niet ondertussen bezig zijn met andere dingen die ook nog op de planning zijn. Onbewust kun je daarmee de boodschap geven dat er straks iets belangrijkers staat te gebeuren. En welk gevoel geeft dat? Precies, het gevoel van in de weg staan. Lekker ravotten dus en kiezen voor dát moment met je kind.
Slow Parenting betekent overigens ook niet dat je alleen maar je kind moet vermaken met spelletjes en moet helpen in hun fantasie. Kinderen zijn enorm creatief en soms is het juist heel helpend om je er als volwassene totaal niet mee te bemoeien. Ga maar op de bank zitten, boek erbij (als je 30 min. kunt scrollen door instagram, kun je ook 30 min. lezen) en lekker laten gaan. Iedereen even laten opgaan in zijn of haar eigen activiteit.
Ik zie bij Ninthe dat ze direct een vaardigheid uitprobeert en verder oefent. Ze stapelt tot in den treure blokjes op elkaar. En in plaats dat ik de boel iets steviger in elkaar druk, zodat het niet omvalt, leert ze dit zelf door te experimenteren met het stapelen. Ze leert door zelf foutjes te maken. Ze breidt haar spel uit door zelf uit te proberen en situaties van de echte wereld na te bootsen. Kinderen krijgen zo op eigen wijze grip op hun omgeving. Ze verwerken het in hun spel op hun eigen manier. Heel jammer als je als ouder je eigen ideale toren gaat zitten maken. Wie is er op dat moment aan het spelen?
Slow Parenting heeft nog veel meer punten waar je aan kunt denken, maar deze twee zijn voor mij de speerpunten. Tijd maken voor elkaar en tijd maken voor spel zónder bemoeienis van de ouder.
Aan de slag
Hoe kun je nu zelf meer ‘slow’ in het ouderschap staan. Eén van de makkelijkste dingen is je mobiel op een bepaalde tijd gewoon uitschakelen en wegleggen. Doe het eerst voor één uur, dat is te overzien. Vervolgens ga je dat ene uur met volle aandacht bezig met de dingen die je wilt doen. De was opvouwen, samen kleuren met je kind, een wandeling maken, dansen etc. Zonder die telefoon dus, want zo creëer je voor je gevoel meer tijd.
En voor het tweede punt is het vooral nodig om zelf je hobby’s weer in kaart te brengen, zodat je kind ongestoord kan spelen. Geloof me, dit is een lastige. Ik vind het zelf ook moeilijk om op mijn vingers te gaan zitten, dus heb ik bezigheidstherapie nodig. Lees een boek, lak je nagels, maak een moodboard (een echte, niet via pinterest), maak een recept of begin met iets te knutselen etc. Verzin wat, maar bemoei je even niet met je kind. En tuurlijk mag je helpen als het niet lukt met het spelen, probeer dan met vragen je kind te stimuleren zelf met een oplossing te komen:
- Goh, het lukt niet. Wat zou je helpen om verder te komen?
- Je verveelt je. Ik ben heel benieuwd wat je gaat bedenken om te doen.
- Jullie willen allebei met dit speelgoed spelen. Hoe zou je dit kunnen oplossen?
Ik hoop dat dit artikel je heeft geïnspireerd om ook te gaan vertragen in het ouderschap. En mocht je meer ideeën willen opdoen of meer willen weten over Slow Parenting dan nodig ik je van harte uit op mamainhetmoment.
Liefs, Anne
Wil jij ook met jouw gastblog op mijn site? Neem dan even contact met mij op.
Reactie plaatsen
Reacties