Hoe kan een kind verder na het verlies van een ouder?

Hoe kun je je voorbereiden op het verlies van een ouder
Natuurlijk kun je je nooit fysiek of mentaal voorbereiden op het overlijden van een ouder, ten eerste hoop je dat dit nooit gebeurd. Maar het wel raadzaam om een goed testament te hebben, afspraken over waar de kinderen naar toe kunnen (als je beide overlijdt) of hoe je ervoor kunt zorgen dat de levende ouder in het huis kan blijven wonen en financieel gezien het hoofd boven water kan houden. Voor dit laatste kun je een overlijdensrisicoverzekering afsluiten.

Het belang van een goede overlijdensrisicoverzekering
Als je gaat samenwonen is het daarom van belang om een overlijdensrisicoverzekering (ORV) af te sluiten.
‘Een ORV keert een afgesproken bedrag uit als je tijdens de looptijd overlijdt. Dat bedrag gaat naar de nabestaanden of andere begunstigden. Zo kunnen zij het wegvallen van het inkomen opvangen. Bijvoorbeeld om de hypotheek of een deel daarvan af te lossen of de huur te blijven betalen.’
Zo voorkom je financiële problemen als je partner overlijdt en jij alleen achter blijft.
Het is dus van belang om een goede ORV af te sluiten. Op deze manier kun je in het huis blijven wonen met de kinderen zonder dat dit veel gedoe oplevert. Iedereen moet immers een eigen rouwproces door. Als je financieel alles geregeld hebt met een testament en een ORV kun je je richten op het rouwproces.

Wat is rouw?
We spreken van rouw als iemand veranderd gedrag, gevoelens en/of gedachten heeft, na een ingrijpende gebeurtenis. Iemand of iets is er niet meer. Het leven zoals je dat leefde kan niet meer en jij en of je kind(eren) moeten zich aanpassen aan een nieuwe onomkeerbare situatie. Zoals na het overlijden van een ouder/partner.

Hoe gaat rouwverwerking bij kinderen?
Kinderen laten hun verdriet vaak zien in hun gedrag. Ook hele jonge kinderen rouwen; zij vóelen het verdriet van de ouders of hun omgeving. Kinderen hebben hun gevoelens wat minder onder controle dan volwassenen en kunnen daardoor soms explosief reageren. Anderzijds zijn er ook kinderen die helemaal in hun schulp kruipen en nauwelijks laten zien wat hen bezig houdt. Die kinderen passen zich aan hun rouwende ouders aan en willen onbewust hun eigen verdriet daar niet aan toevoegen. Als deze verandering in gedrag echter te lang duurt, kan dit betekenen dat het kind vastloopt in het verwerken van zijn eigen verlies. Dan kan het fijn zijn om hier samen met iemand naar te kijken.

Als je denkt dat jouw kind hier hulp bij nodig heeft kijk dan eens bij: Rouw & Verlies Kindercoach.

Leeftijdsfasen bij rouw
Kleuters weten niet dat dood definitief is.
Kinderen tussen 3 en 6 jaar begrijpen enigszins het verschil tussen leven en dood. Maar ze beseffen nog niet dat iemand voor altijd dood is en niet meer terugkomt. Kleuters vertonen vaak grote belangstelling voor de lichamelijke kanten van de dood. Ze kennen geen angst voor de dood: een scheiding is immers niet definitief. Soms vertonen ze reacties die voor volwassenen niet te begrijpen zijn. Op het moment dat bijvoorbeeld verteld wordt dat papa dood is, kan het kind vragen of ze buiten mag spelen. Later kan ze vragen wanneer papa terugkomt en is ze zeer geschokt als mama uitlegt dat papa niet meer terugkomt

Jonge schoolkinderen begrijpen niet dat iedereen dood gaat.
Kinderen van 6 tot 9 jaar weten dat als iemand dood is hij of zij nooit meer terugkomt. Dat geeft een gevoel van gemis en verdriet dat lijkt op gevoelens van volwassen rouw. Gevoelens van jonge kinderen zijn gericht op het hier en nu of op de nabije toekomst. Schoolkinderen zijn voor een belangrijk deel op een praktisch niveau met dood bezig. Er is daarom vooral behoefte aan feitelijke informatie.

Oudere schoolkinderen willen verdriet zelf oplossen.
Oudere schoolkinderen weten dat alles wat leeft ook dood gaat. Kinderen van 9 tot 12 jaar vinden gevoelens zoals angst en verdriet meestal 'kinderachtig'. Zij proberen zelf met hun gevoelens rond te komen. Omdat deze gevoelens er toch zijn, vertonen ze soms lastig gedrag. Al laten ze het niet zo merken, juist op deze leeftijd is aandacht en troost nodig.

Jongeren praten niet snel over gevoelens.
Bij jongeren is het besef van dood als het onvermijdelijk einde van het leven net zo ontwikkelt als bij volwassenen. Ze weten dat iedereen en alles wat leeft dood gaat en niet meer terugkomt. Jongeren worden dan ook diep geraakt. Ze zijn in deze periode bezig met vragen zoals: 'waarom en waarvoor zijn we op aard?'.

Hoe kun je verder na het verlies van een ouder?
Op de site van Patricia staat een blog over: Rouwverwerking na zelfdoding van een ouder waarin advies wordt gegeven over wat een kind doormaakt wanneer een ouder er (vaak plotseling) voor kiest om niet meer bij het gezin te zijn.

Ook vind je op de website informatie over hoe je in gesprek kunt blijven gaan met je kind(eren).  De rouwperiode is iets waar je samen met je kind door heen moet, maar rouwen doet iedereen op z’n eigen tempo.

Lees hier: Verdriet rondom een kinderwens, hoe verwerk je dat samen? Over het verliezen van een kind of een kinderwens.

Heb jij ervaring met rouw en kinderen?

Dit blog is in samenwerking geschreven met Allianz. Wil jij weten wat een blogger voor jouw bedrijf kan betekenen? Kijk dan even bij Samenwerkingen of neem Contact  met mij op.

In dit blog zitten affiliatie links verwerkt, dat betekent dat ik een commissie krijg als jij iets koopt via mijn link.

Voor jou is het product niet duurder, van de opbrengsten onderhoud ik mijn website! Dus alvast bedankt.

Liefs Lisanne