Lieve kinderen,
Dit is een brief van papa en mama voor jullie. Jullie hebben er niet voor gekozen om op deze wereld te komen. Het spijt ons dat wij zo egoïstisch zijn geweest om jullie op deze wereld te zetten. Deze wereld die gek lijkt te worden.
Sorry dat jullie opgroeien in een tijd waarin je meer samen bent met papa en mama dan je zou willen en dat mama geen juf blijkt te zijn. De lessen zijn saai en mama kan het allemaal niet goed uitleggen. Maar mama doet echt haar best. Het is jammer dat de noodopvang als “het uitje” van de week wordt gezien, een moment om vriendjes en vriendinnetjes te ontmoeten.
Excuses dat jullie niet opgroeien in luxe maar een papa en mama hebben die moeten werken. Waardoor jullie naar de opvang moeten en daar mogen spelen met andere kindjes en speelgoed dat we thuis niet hebben.
Sorry dat jullie niet gevoed worden met powerfoods maar gewoon aardappelen met groenten en vlees moeten eten. En ja baby soms krijg je een potje kant en klaar omdat papa en mama het te druk hebben om vers eten te maken.
Excuses voor het feit dat papa en mama soms gewoon een beetje moe zijn en niet altijd tijd een aandacht voor jullie hebben. Waardoor jullie je soms ook zelf moeten vermaken omdat papa en mama even met hun telefoon bezig zijn.
Sorry dat jullie soms een snoepje krijgen en hierdoor gaan stuiteren van de suiker. Het is vervelend dat snoep soms ingezet wordt als chantagemiddel omdat we even snel iets voor elkaar willen krijgen zonder dat we eerst 1000 redenen moeten aandragen.
Excuses dat jullie opgroeien in een tijd waarin er problemen worden bedacht en de schuld in de schoenen van de boeren wordt geschoven. Een tijd waarin het ene probleem het andere zou oplossen. De boerderijen dicht en de bouw weer open. Een tijd waarin de wereld op slot zit maar waarbij topsport door gaat en sporters mogen reizen.
Sorry dat jullie opgroeien met een avondklok. Het feit dat het tegenwoordig te gevaarlijk is om naar buiten te gaan. Het beangstigd ons dat jullie het beeld krijgen dat het plunderen van winkeliers normaal lijkt te zijn in deze wereld. Agressie tegen hulpverleners een dagelijkse gang van zaken is en er op elke hoek van de straat een auto of scooter in fik gestoken mag worden.
Het spijt ons dat jullie momenteel opgroeien in een stuurloos land, waarbij het kabinet de handdoek in de ring heeft gegooid. Een land waarbij je in de schulden bent gekomen doordat je kinderopvang toeslag hebt gekregen. Omdat papa’s en mama’s moesten werken. Het spijt ons dat jullie opgroeien met wappies, die op trommels slaan bij het torentje. Het feit is dat wij angstig zijn kinderen. Angstig omdat deze eencelligen straks de toekomst zijn, een toekomst waarin jullie een rol mogen gaan spelen in deze maatschappij. Angstig dat dit jullie voorbeeld is.
Een wereld die afgesloten gaat worden van gas maar wanneer je hout stookt je opgezadeld wordt met een fijnstof-muts van de longstichting. Alsof onze kachel net zo stookt als het hele Ruhrgebied bij elkaar. Je kunt het nooit goed doen.
De Deense opvoedexpert Jesper Juul legde uit dat kinderen geen perfecte ouders nodig hebben, maar wel ouders die hun kinderen het gevoel geven dat ze hun best doen. Papa en mama doen hun best maar het spijt ons dat we jullie niet het gevoel kunnen geven dat deze wereld ook zijn best voor jullie doet.
Liefde, aandacht en veiligheid is wat kinderen nodig hebben. Sorry dat we dit laatste niet kunnen bieden. Gelukkig zijn jullie nog klein, we hopen dat jullie er niet te veel van meekregen lieve kinderen. Vertrouwen, dat is wat we moeten hebben.
Laten we vertrouwen hebben in een betere toekomst voor jullie.
Met beangstigende groetjes,
Papa en mama...
Reactie plaatsen
Reacties