Ik hou van pedagogisch verantwoorde uitjes. Lekker spelen in het zand en modder maken met zand en water, of naar het bos waar je kinderen van alles kunt uitleggen en spelen met spullen uit de natuur. Wie mij op social media volgt ziet geregeld wandeluitjes in de natuur voorbij komen. Maar uitjes hoeven niet altijd pedagogisch verantwoord te zijn. Af en toe mogen de kinderen kiezen.. Als zij het mogen zeggen dan wordt het.. jawel.. *tromgeroffel* De ballenbak. Op het eerste oog lijkt dit vrij onschuldig, maar mijn advies aan alle mama’s: GA NIET. Echt wat is dit vreselijk. Ik verander binnen drie minuten weer in een godzilla. Ik geef eerlijk toe: ik handle een ballenbak niet.
Waarom mij een ballenbak zo tegen staat?
Wanneer je bij de kassa nog een kaartje moet kopen beuken de oudsten de glazen deur al bijna in stukjes. Snel een stempel en gaan. In de auto benoem ik nog dat we eerst een plekje gaan zoeken om te zitten maar in de praktijk zijn ze al weg en zie ik ze niet meer.
Mooi. In plaats van dat ze mij op moeten zoeken, moet ik nu op zoek naar hen. De baby vindt het allemaal maar veel lawaai en besluit het op een krijsen te zetten. Fijn. Nog meer lawaai en nog meer afleiding. Uiteindelijk vind ik de twee oudsten boven een glijbaan en duwen en ze een klein jongetje naar beneden, het ging ze blijkbaar niet snel genoeg. Als ik om me heen kijk of iemand deze lieftallige actie van mijn kinderen heeft gezien, zie ik een moeder staan. Met het schaamrood op mijn kaken spreek ik mijn oudsten aan op hun gedrag en dat ze gewoon kunnen wachten op hun beurt.
Ondertussen worden de jassen en schoenen in mijn hand gedrukt en probeer ik met de baby een overzichtelijk plekje te vinden. Op de een of andere manier kom ik altijd op een tijdstip dat ik geen overzichtelijk plekje meer te vinden is. Ergens in een hoek, bij de afvalbak en de wc’s. Ik snap het wel, hier wil niemand zitten. De kinderen hebben mij inmiddels ook gevonden en vragen om geld voor snoep. Waarom is er in een ballenbak (waar de adrenaline al te ruiken is) toch altijd een stelling met 368 kilo aan suikers?
Omdat ik niet altijd nee wil zeggen en onder het mom van we zijn een dagje uit koop ik iets lekkers en heb er daarna meteen al spijt van. Mijn oudste doet het gewoon niet goed op suiker! Nog meer kindjes die in de weg lopen en het kan hem allemaal niet snel genoeg gaan. Ik roep, nee eerlijk zijn: ik schreeuw, dat hij rekening moet houden met anderen. Maar hij is losgeslagen. De baby huilt inmiddels nog steeds van alle indrukken en mevrouw de peuter test of alle verschillende kleuren ook verschillende smaken hebben. Niet doen meisje, niet doen.. dat zijn ballenbak ballen. Daar zit snot, kwijl, bloed en zweet van andere kindjes op. Misschien ook wel poep maar zeker ook plas. Niet aan likken.
Voorbereiden op het naar huis gaan
Als een godzilla met smetvrees probeer ik alles in goede banen te leiden. Ik heb nog wat moeite met loslaten. Uiteindelijk drink ik mijn koude koffie ( link ouders.nl) en ga ik op zoek naar de oudsten om hen voor te bereiden op het vertrek richting huis. Nog zo’n ondankbare taak. Hoe leg je een stel losgelaten leeuwen uit dat ze weer een kooi in moeten?
Na ongeveer zes keer: dit is de laatste keer glijden, is de boodschap duidelijk en maken de oudsten zich klaar om richting huis te gaan. Wanneer ik net denk alles ingepakt en klaar te hebben, baby op de arm tas in de andere hand.. moet er nog één plassen. Alles weer op grond en uit de handen, plassen, handen wassen, opnieuw bepakt en bezakt zijn we dan eindelijk klaar om te gaan.
Man wat is het heet. Het zweet gutst mij van mijn rug. Wat is er toch met de klimaatregeling in een ballenbak?
Bek af ben ik als ze jassen aan hebben, in de auto zitten, gordels om hebben. Man wat heb je hier een conditie voor nodig. Ik ben benieuwd hoeveel bacteriën en bacillen we mee naar huis nemen. Ik word hier te oud voor.
Maar de kinderen vonden het leuk. Dat is het belangrijkste, toch??
Mijn derde baby kreeg een ballenbak op zijn verjaardag cadeau. Scheelt een hele hoop stress.
Ga jij ook wel eens naar de ballenbak? En vind je het een succes?
Liefs Lisanne
Reactie plaatsen
Reacties